Pats boem! En toen stond de wereld stil.
Ik weet niet hoe het jullie vergaat maar dat is ongeveer hoe het voelde en voelt.
Een tijd waarin we ‘letterlijk’ stil worden gezet. Waar we op heel veel vlakken voelen waar het wringt, schuurt, niet lekker loopt, blokkeert of kwetsbaar is.
En ik vind dat stilstaan in deze situatie knap lastig.
Iedere dag hangt de vlag er anders bij, iedere dag is er meer nieuws en iedere dag besef ik mij meer dat dit écht gebeurd.
Mijn natuurlijke reactie is dan ook helemaal niet stilstaan, maar actie! Echt stilstaan en niks doen, voelt niet goed en kan ook helemaal niet als er zoiets bizars gebeurd.
Juist deze situatie van stil worden gezet vraagt om meebewegen. Meebewegen met de wind van vandaag. Meebewegen met wat er nu is. Meebewegen met wat er op mijn pad komt.
Je hoeft er niets van te vinden. Er is geen goed, er geen slecht, het is zoals het is.
En vanuit die ‘relatieve rust’ kun je kijken naar wat er nu nodig is, naar wat de volgende stap zou kunnen zijn.
De afgelopen weken spookt iedere keer het woordje ‘Wu wei’ door mijn hoofd en komt het op allerlei manieren naar voren. Het Chinese woord voor crisis met de betekenis: ‘Een poging van de natuur om de balans te herstellen’.
Ik schreef er in 2018 een blog over toen ik tegen de grenzen van mijn lijf aan liep. Ook toen kwam het op mijn pad, op achteraf het goede moment. Het gaf mij rust ondanks veel pijn om te weten dat dit ergens ‘een bedoeling’ had. Dat er alleen maar van mij werd gevraagd om mee te bewegen en gewoon mijzelf te zijn.
Niet omdat iedere crisis het zelfde is, maar wellicht geeft het je wat inspiratie voor de komende tijd.
Vind je het fijn om hier verder over te praten of kun je wel hier wel wat hulp bij gebruiken?
Ik bied de komende tijd onlinecoaching aan. Gesprekken van ongeveer een half uur.
Wat het kost? Dat mag je zelf bepalen. Ik vind het belangrijk om er ook in deze periode voor je te zijn.