Gisteren sloten we ons eerste strategisch drieluik af voor groene ondernemers. Samen met mijn eigen man en vader startte we afgelopen November dit drieluik met een heidag in voormalig klooster Samaya.
Stilstaan met een groep, die dat niet gewoon is te doen. Mannen en 1 vrouw die zo gedreven zijn, dat ze zijn gaan geloven dat doorgaan de enige manier is. Ik ken de overtuiging: het een hardnekkige die bij mensen met een agrarische achtergrond veel voorkomt.
Spannend wel, want zo uit de comfortzone kan van allerlei muren opwerpen waar je door heen te prikken hebt, als coach.
En tegelijk het besef dat als stilstaan niet in je natuur zit, er veel te winnen is. Niet alleen voor jezelf, ook voor je bedrijf en je omgeving. 
Bij de afsluitende borrel kwam misschien wel de meest sceptische deelnemer naast me staan. Stil was het even, we genoten van een wijntje en een biertje. ‘Marit, toen ik jullie mail kreeg met de uitnodiging dacht ik: wat moet ik hier mee? Maar ergens wilde ik hem niet gelijk in de prullenbak gooien. Dus belde ik je vader want die kent me een beetje en toen besloot ik het het voordeel van de twijfel te geven.
Toen jullie eerste mail kwam met het programma dacht ik: ‘hier ga ik spijt van krijgen!’
Ik keek hem aan en vroeg:
‘En?’
‘Ja! Spijt dat ik het niet veel eerder gedaan heb. Als je ooit iemand hebt die twijfelt, laat ze maar naar mij bellen. Dit zou iedereen veel vaker moeten doen.’
Deze man en alle andere deelnemers hebben mega stappen gemaakt. Dit keer niet door door te rennen, maar door te leren wat stilstaan, ook al is het maar heel even, je oplevert.
Op 21 maart ga ik weer het klooster in met een groep ondernemers voor een voorjaars ondernemersretreat.
Herken je je in het doorrennen? Boek dan nu alvast een moment om stil te staan. En als je twijfelt, dan mag je dus bellen met de man spijt heeft dat hij het niet eerder heeft gedaan.
